یک دوچرخه از قسمت های مختلفی تشکیل شده است. اما در میان بخش های مختلف از این محصول، تنه دوچرخه، یکی از اساسی ترین و مهم ترین بخش های دوچرخه می باشد که در کیفیت و عملکرد این وسیله نقلیه، نقش عمده ای را ایفا خواهد کرد.
از این رو در این مقاله به معرفی جنس های مختلف از تنه دوچرخه می پردازیم.
دوچرخه کربن
کربن در ابتدا به صورت الیاف کربن بوده که با قالب گیری و مواد مخصوص به شکل دلخواه تولید می گردد. البته الیاف کربن بیشتر در صنایع فناوری هوافضا یا نیروگاهی مورد استفاده قرار می گیرد. اما به دلیل خاصیت سبکی و استحکام بسیار بالایی که داشته، در ساخت تنه دوچرخه نیز کاربرد خواهد داشت.
از این رو تنه های ساخته شده از کربن بسیار سبک بوده و از قیمت های بالایی برخوردار می باشد. به گونه ای که دوچرخه های کورسی و کراس کانتری بیشترین طرفدار برای تنه های کربنی هستند.
البته لازم به ذکر است که دوچرخه های کربنی در برابر ضربه مستقیم بسیار شکننده بوده و در برابر اشعه UV آفتاب ضعیف می باشد. زیرا نور باعث پوسیدگی دوچرخه های کربنی می گردد. در ضمن قسمت های شکسته شده و با جوشکاری تعمیر نگردیده و تنه باید تعویض شود.
دوچرخه آلومینیوم
دوچرخه آلومینیوم یا آلمینیوم، از جنس فلز آلومینیوم ساخته شده است و از رایج ترین تنه های موجود در بازار محسوب می گردد. زیرا این جنس از تنه سبک بوده و از فرآیند تولید آسانی برخوردار می باشد.
از سویی دیگر مقاومت بالا، دوام در برابر خوردگی، انتقال خوب انرژی به دلیل عدم انعطاف‌پذیری و قیمت مناسب باعث شده تا بیشتر دوچرخه ها با این آلیاژ ساخته شوند.
ولی باید به این نکته توجه داشته باشیم که دوچرخه های آلومینیومی دارای عملیات حرارتی فوق العاده حساس و دقیق و غیر قابل بازگشتی می باشند. به گونه ای که محل جوشکاری، فقط یک بار توانایی تحمل حرارت جوشکاری را داشته و برای بار دوم جوش نمی پذیرد.
بنابراین این جنس از تنه برای دوچرخه های سایکل توریست مناسب نیستند. چرا که با شکسته شدن آن ها در بین راه امکان جوش مجدد برای آن وجود ندارد. از این رو تنه در رده دوچرخه های کورسی، کراس کانتری و دانهیل استفاده می شود.
البته امروزه در صنعت ساخت تنه دوچرخه بیشتر از آلیاژ آلومینیوم ۶۰۶۱ استفاده می شود. به گونه ای که این آلیاژ با ترکیب حدود ۹۸ درصد آلومینیوم به همراه مقادیری سیلیسیم، تیتانیوم، روی، مس، آهن، منگنز و کروم به دست می آید.
دوچرخه آهنی
امروزه دوچرخه های آهنی در هیچ کارخانه های معروف دوچرخه سازی تولید نمی گردد و منسوخ شده است. زیرا این نوع از دوچرخه ها انرژی بالایی را اتلاف کرده، در برابر خوردگی مقاوم نبوده و بسیار سنگین می باشند.
از مهم ترین ویژگی دوچرخه هایی با بدنه آهنی، می توان به روش ساخت ساده آن ها اشاره نمود. از این رو قیمت تمام شده این محصول بسیار پایین می باشد.
دوچرخه استیل
در حقیقت استیل، همان فولاد آب دیده می باشد که از ویژگی های آن می توان به مقرون به صرفه بودن، استحکام بالا و تعمیر ساده اشاره نمود.
دو نمونه رایج از این آلیاژ، به شرح زیر می باشد.
High tensile steel
این نوع تنه دوچرخه کم هزینه بوده و اغلب در دوچرخه های مبتدی استفاده می شود. این آلیاژ با دوام، اما سنگین بوده و قابل فرم دهی نیست. یعنی دوچرخه هایی که با این آلیاژ تولید می شوند، شکل بسیار ساده ای دارند.
دوچرخه های ساخت ایران که در آنها از تنه های آهنی استفاده شده، از همین نوع هستند و از آن جایی که بدنه ساخته شده از این نوع فولاد، ارزان تر از آلیاژهای دیگری است که در ساخت دوچرخه استفاده می شود، لوازمی هم که بر روی این دوچرخه ها قرار می گیرد، از رده های پایین تر و ارزان تری انتخاب می شوند.
Chromoly steel
فولاد کرومی از کروم و مولیبدن ساخته شده که سبک تر از فولاد High tensile steel است. اما در مقایسه با دیگر مواد، سنگین است.
البته لازم به ذکر است که بعضی از شرکت های تولیدی دوچرخه در جهان، دوچرخه های کلاسیک خود را از این فولاد می‌سازند. زیرا این کارخانه های تمایل دارند که به صورت نمادین، یک یا چند مدل از دوچرخه های خود را با این فولاد تولید نمایند.
دوچرخه سبک
دوچرخه های سبک از ترکیب آلومینیوم و کربن تولید می گردد. به گونه ای که قسمت هایی که کمتر در معرض ضربه قرار دارند را از کربن و قسمت های دیگر را از آلومینیوم می سازند.
بنابراین علاوه بر استفاده از خاصیت سبکی کربن، از استحکام آلومینیوم نیز بهره مند می شوند. این نوع فریم ها معمولا جهت استفاده در شهر به کار می روند.
بیشتر بخوانید:
